Infrastruktura kultury.

    Miejski Dom Kultury znajduje się w centrum miasta i zajmuje budynek, w którym jest sala widowiskowo-kinowa.
Prowadzi działalność tradycyjną dla domów kultury i organizuje zajęcia głównie dla dzieci i młodzieży w różnych dziedzinach kultury, czyli spełnia podstawowe potrzeby kulturalne w mieście.
To nie znaczy, że kultura w mieście ma się ograniczać tylko do tej oferty. Miasto powinno stworzyć możliwość dla alternatywnych działań kulturalnych.
Atutem MDK jest sala widowiskowa, która jest także salą kinową. W szaleństwie prywatyzacji pozbyliśmy się kina Apollo, które miało swój klimat.
   Dowiadujemy się, że MDK ma być przeniesiony do budynku po dawnym szpitalu, później Liceum Medycznego. Bardzo krytycznie odnoszę się do tego pomysłu. Znam ten budynek, gdyż w czasie gdy było tam LM pełniłem funkcję inspektora nadzoru nad robotami remontowymi. Wykonałem także projekt sali do ćwiczeń rekreacyjnych. Mój krytycyzm wynika z tego, że jest to budynek o powierzchni co najmniej pięć razy większej niż MDK wyłączając salę widowiskową. Czyli powierzchnia na pracownie i administrację jest ponad potrzeby, za to co najważniejsze brak jest sali widowiskowej. Jak ma funkcjonować dom kultury bez sali widowiskowej, tego sobie nie wyobrażam. Gdzie będzie kino?
Ten pomysł powinien być skonsultowany społecznie. Zainteresowani kulturą w mieście powinni mieć wpływ na tę decyzję i na program użytkowy.
Najbardziej mnie interesuje, dlaczego zaplanowano przeniesienie MDKu i czy jest to akurat najważniejsze?
A jeszcze bardziej interesuje mnie komu jest potrzeby budynek obecnego Domu Kultury i na co zostanie przeznaczony?
    Oczywiście czepiam się, ale wszystko to jest jakieś nielogiczne.
Na pewno jestem niedoinformowany, ale czy to moja wina?

Syn marnotrawny

   Przez wiele lat mojej pracy artystycznej i związanej z działalnością kulturalną byłem doceniany
i nagradzany. Ostatnim sukcesem było nadanie mi brązowego medalu Gloria Artis
przez Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego, oczywiście na wniosek Pana Burmistrza
Bronisława Mazurkiewicza, za co jestem mu wdzięczny. W związku z tym, czy mam zmienić myślenie i wyrzec się swoich wizji?
Sądzę, że każdy oponent zrozumie moją postawę, że nie mogę przyjmować bezkrytycznie tego co mi się nie podoba. Nadmieniam, że nie lubię krytykować nie mając powodów.
A do wypowiadania swoich opinii jestem uprawniony , bo coś już zrobiłem i chcę robić dla dobra ogólnego.
Z drugiej strony mógłbym zrobić więcej ale nie jestem angażowany i zapraszany do pracy w dziedzinach, które mnie interesują.
   Konkluzja.
   Mamy kolejnego po Ł. Cichoszu szefa ds. kultury. Żaden z dyrektorów nie pomyślał by spotkać się z ludźmi kultury, twórcami, pracownikami instytucji kulturalnych, działaczami i aktywnymi odbiorcami kultury żeby zebrać ich opinie i przyjąć jakiś wspólny program. Nie wyobrażam sobie by można dobrze zarządzać kulturą nie znając potrzeb środowiska.
Poza tym wsparcie i inicjatywy oddolne mogą wpłynąć na jakość oferty kulturalnej i ją  wzbogacić.

Moje pytania dotyczące IMPK

   Komu przyszedł do głowy taki twór jak Interaktywne Muzeum Państwa Krzyżackiego
i to w dodatku w ratuszu miejskim?
Argument, że na tylko taki projekt i tylko w ratuszu miejskim był warunkiem uzyskania dotacji 
wydaje mi się, że nie jest prawdziwy. 
Gdyby na taki projekt przeznaczono pomieszczenia zamku, to wniosek zostałby odrzucony?
Sądzę, że nie. W związku z większą inwestycją można by uzyskać większe pieniądze.

   Dlaczego Radnym nie starczyło zdrowego rozsądku?
Czy w przypadku kontrowersyjnych projektów nie można przeprowadzać głosowań tajnych, 
czyli kierować się własnym rozumem?
Czy nie jest im głupio, że nawet teksty o IMPK ilustrowane są zdjęciem zamku.
Trzeba zamówić i postawić przed zamkiem dużą tablicę kierunkową informującą, że muzeum znajduje się w ratuszu, gdyż każdy przyjezdny takie muzeum będzie kojarzył z zamkiem.  

   Jakie wartości edukacyjne i patriotyczne wynikają z działalności takiej instytucji?
Historycznie rzecz ujmując Krzyżacy byli naszymi okupantami. Czy jest powód by to eksponować?
Współcześnie o pozytywnych postawach patriotycznych młodzież wie niewiele,
natomiast poprawność historyczna nabiera form karykaturalnych.